Marloes & Bart in hun "standaard" rijtjeswoning
Het is alweer dertien jaar geleden dat ik samen met mijn man en onze drie poezen in dit huis ben komen wonen. Het is een standaard rijtjeswoning uit 1980, net zo oud als ik ben. We kochten het als een bouwval, zonder tijd voor een grondige verbouwing. We hadden drie weken de tijd om te verhuizen omdat ons vorige huis zo snel verkocht was. Daardoor hadden we alles voor de helft afgemaakt en was het eigenlijk niet naar onze zin, met als resultaat veel schuiven met de meubels, zelfs het telkens weer aanschaffen van nieuwe meubels en elke maand een andere kleur op de muur. Onze familie maakte grappen dat de centimeters dikke laag verf er nog eens vanaf zou komen.
Ik hou van strak design maar ook van landelijk en kon die twee moeilijk met elkaar combineren. Het was een chaos in zowel mijn hoofd als in huis. Afgelopen winter moest er een knoop doorgehakt worden. Of we gaan verhuizen, of we pakken alles tot in de details aan. Het werd een stoffige verbouwing van drie maanden waarin we de keuken van de ene kant naar de andere kant van de woonkamer verplaatsten, de muren opnieuw stukten en de vloer vervingen. We hebben alles zelf gedaan, zo ook het betonnen aanrechtblad gegoten. Dat ging niet vanzelf. Het was voor ons de eerste keer dat we met beton werkten en het is een wonder dat het goed is gegaan. Daar hebben een hoop uren in gezeten. Daardoor zijn we nu wel extra blij met hoe de keuken geworden is. Niet te strak en niet te landelijk, maar iets ertussenin.
Er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik niet tevreden ben met het resultaat. De keuken is mijn favoriete plek in huis, al zit ik de laatste tijd ook veel aan tafel. Wat betreft onze stijl is het helemaal goed gekomen, het is een mix geworden van design, landelijk en Scandinavisch. Het was een feest om nieuwe accessoires aan te schaffen. Tegenwoordig zijn er zoveel leuke merken. Ik ben vaste klant bij Loods5 en kom ook graag bij Pols Potten. Ik koop veel via internet, bijvoorbeeld bij Wonenmetlef of Nodicblends, maar we maken ook veel zelf. Ik ben blij dat we niet zijn verhuisd. Na dertien jaar voel ik me eindelijk thuis.