Judith in haar voormalige fabriekspand net buiten Parijs
Mijn naam is Judith en samen met mijn man en drie poezen, woon ik in een voormalig fabriekspand iets ten noorden van Parijs. Twaalf jaar geleden wandelden we toevallig langs dit gebouw (we woonden al in het dorp) en waren meteen gecharmeerd. Van buiten zagen we een laboratorium met kraantjes, tegels en wasbakken en een overgroeide binnentuin. Na een beetje speuren kwamen we erachter dat het gebouw niet te koop was, maar wel verlaten. En kregen we een rondleiding van één van de opzichters. We zagen meteen alle mogelijkheden om er een fijn huis en ideale werkplek van te maken. Maar het kostte nog een heleboel doorzettingsvermogen en tijd om het hele gebouw en de bijbehorende grond te kopen.
In het begin was er geen water, stroom of verwarming. Wel 26 verschillende ruimtes. We begonnen uiteraard met het vervangen van de verouderde stroomvoorziening en het vernieuwen van het sanitair. En sindsdien hebben we bijna alles gerenoveerd, helemaal zelf, met veel hulp van familie en vrienden. Vooral de verwarming had wat voeten in de aarde. We hebben zeven winters doorgebracht met 1 kacheltje, in behoorlijk extreme omstandigheden. Maar inmiddels hebben we heerlijke vloerverwarming en is het hier heel behaaglijk in de winter. Zodra de zon schijnt warmt het flink op, want deel van het ontwerp, dat begin jaren '60 werd getekend door de Franse architect Claude André, is dat het bestaat uit veel glas maar geen ramen die open kunnen.
Op mijn blog zijn meer foto's te vinden, inclusief voor-en-na foto's en ook van ons huidige project: de nieuwe badkamer.
JOELIX.com